آيا هرگز به اين موضوع فكر كردهايد كه در چه ظرفی غذا میخوريد؟ شايد برايتان مهم
نبوده نوع ظرفی كه در آن غذا میخوريد ملامين لب پريده باشد يا كريستال از نوع مرغوب.
شايد فقط مهم اين بوده كه غذايی عالی در آن ريخته، خورده و شسته شود. اما جالب است
كه بدانيم كيفيت ظرفی كه در آن غذا می خوريم به اندازه كيفيت مواد غذايی كه آن را
مصرف می كنيم از اهميت برخوردار است. لذا دانستن استاندارد ظروف اهميت ويژهای دارد.
در مورد استفاده از ظروف غذاخوری نظرات كاملاً متفاوت و گاه متضادی وجود دارد. به گونهای
كه برخی ظروف تفلون را بهترين ظروف از نظر بهداشتی می دانند و بعضی ديگر اين ظروف
را به علت داشتن روكش پلاستيكی در رديف ظروف ملامين يا پلاستيكی قرار می دهند. برخی
از متخصصان معتقدند كه ظروف ملامين سرطان زا هستند، اما برخی ديگر اين نظريه را رد
می كنند.
در بسياری از مواقع ديده شده كه در رستوران ها و سلف ها برای مصرف چای، غذا و ...
از ظروف يكبار مصرف استفاده می شود. اما با توجه به اين كه در ساخت ظروف يكبار مصرف
از مواد «پلاستی لايزر» كه دارای «بيس فنول ها» هستند استفاده می شود، اين مواد در
برابر آب جوش يا غذای داغ، حل و وارد بدن شده و به دليل داشتن تركيبات خاص باعث بروز
سرطان می شوند. اين خاصيت در مورد «ظروف يكبار مصرف شفاف» كه درصد بالاتری از مواد
سرطان زا را دارا هستند و در جامعه ما كاربرد بيشتری دارند بسيار حائز اهميت است.
ظروف يكبار مصرف صرفاً برای غذاهای سرد كاربرد دارد و در آن صورت باعث بروز سرطان نمی
شوند. اگر ظروف غذاخوری از مواد اوليه بهداشتی تهيه نشده باشند در حين استفاده، از
آن ها موادی آزاد می شود كه مشكلات زيادی از قبيل سرطان زايی را به همراه خواهد داشت.
مصرف مواد ترش، در ظروف روی به دليل ايجاد تركيبات سمی، مسموميت غذايی به همراه دارد،
لذا استفاده از مواد ترش مثل آب ليمو، اسيد لاكتيک (قره قورت) و اسيد سيتريک ناشی از
آبغوره موجب خورندگی ظروف روی می شود.
ظروف استیل و كريستال از نظر بهداشتی در اولويت قرار دارند و بعد از آن ظروف شيشهای،
چينی، سفالی، چوبی، آلومينيوم، يكبار مصرف و در آخر ظروفی مخلوط از مواد پلاستيكی يا
آلومينيوم و يا كاغذ آلومينيوم هستند.
صفحه اصلی
