زمانی كه برای اولین بار ظروف یكبار مصرف وارد بازار شد، همه به خود وعده زندگی سالمتر
و البته راحت تری دادند. در حال حاضر سال هاست كه از این ظروف بطور گسترده ای استفاده
می شود. كسانی كه حداقل یک وعده غذای خود را در ادارات و سازمانها میل می کنند، از
جمله كسانی هستند كه هر روز در معرض خطرات این ظروف قرار دارند. استفاده نابجا از ظروف
پلیاتیلن و پلی استایرنی (پلاستیكی) موجب آزاد شدن مواد آلی و تركیبات شیمیایی موجود
در دیواره ظروف و ورود آنها به داخل مواد غذایی میشود كه مصرف آنها برای سلامتی مضر
است. اگر در درون این ظروف آب جوش یا غذای داغ ریخته شود، مواد مشتق از فرآورده های
نفتی در غذا حل شده، وارد بدن میشوند و به دلیل داشتن تركیبات خاص منجر به بروز سرطان
های مختلف میشود. این خاصیت به خصوص در مورد ظروف یکبار مصرف شفاف كه آسان تر در
مواد غذایی و آشامیدنی داغ حل شده و در جامعه كاربرد بیشتری هم دارند، بسیار حائز اهمیت
است.
در هنگام ساخت ظروف پلاستیکی و یکبار مصرف، مواد شیمیایی زیادی مانند پایداركننده
ها، روانكننده ها، نرمكننده ها، رنگدانه ها، پركننده ها، مواد ضدالكتریسیته،
مواد مات كننده اضافه می شود كه همه این مواد برای سلامتی انسان مضر هستند.
در کف ظروف یکبار مصرف می بایست علامات اختصاری مانند PE ،PP یا PS حک شود که بیانگر
کاربرد آن می باشد.
ظروف پلی اتیلنی (PE) رنگ برای بسته بندی و نگهداری روغن، سركه و محصولات لبنی
(شیر و دوغ) و مواد غذایی با حرارت بالا و مرطوب مناسب است.
ظروف پلی پروپیلنی (PP) سفید رنگ برای بسته بندی محصولات لبنی (ماست، خامه، پنیر) و
همچنین زیتون و مواد غذایی با حرارت بالا و مرطوب بلامانع بوده و اخیرا" در جهان به
جای لیوان های یکبار مصرف شفاف از لیوانهای پلی پروپیلنی استفاده می شود.
ظروف پلی استایرنی شفاف كه به نام (GPPS) نیز معروف است برای تولید لیوان و ظروف یکبار
مصرف فقط برای مواد غذایی در دمای معمولی توصیه می شود ولی نمی توان از آن برای نوشیدنی
های داغ (چای، شیركاكائو و قهوه) و مواد غذائی با حرارت بالا استفاده کرد.
باتوجه به موارد فوق استفاده از ظروف یکبار مصرف شیشهای و كاغذی بهتر از دیگر انواع
آنها است و در دنیا استفاده از ظروف پلی استایرن و PVC منسوخ شده و باید از رده خارج
شوند.