شناسایی، آنالیز و آزمون مواد پلیمری

آزمایشگاه پلیمر
بررسی علل تخریب و تخمین عمر باقیمانده

شناسایی مواد پلیمری یکی از الزامات مهم در صنایع مختلف از جمله بسته‌بندی، خودروسازی، پزشکی، الکترونیک و صنعت نفت و گاز است. این فرآیند شامل تشخیص نوع پلیمر، بررسی افزودنی‌ها، ساختار مولکولی، خواص حرارتی و مکانیکی می‌باشد.

روش‌های شناسایی پلیمر

برای شناسایی پلیمرها از مجموعه‌ای از روش‌های پیشرفته استفاده می‌شود، که شامل موارد زیر است:

• FTIR: برای شناسایی گروه‌های عاملی و شناسایی جنس پلیمر
• DSC: برای بررسی دمای ذوب، دمای انتقال شیشه‌ای و تبلور
• TGA: برای ارزیابی پایداری حرارتی و درصد پرکننده‌ها و در صد اجزای تشکیل دهنده با دمای تخریب متفاوت
• SEM: بررسی سطح و شکستگی‌ها با قدرت تفکیک بالا
• XRD: جهت بررسی کریستالینیتی در پلیمرهای نیمه‌بلورین

چرا شناسایی دقیق پلیمر اهمیت دارد؟

شناسایی دقیق ترکیب و ساختار پلیمر می‌تواند از بروز مشکلات فنی در فرآیند تولید و عملکرد محصول نهایی جلوگیری کند. همچنین در مواردی مانند آنالیز خرابی یا بررسی مواد ناشناخته، این شناسایی نقش کلیدی دارد.

در برخی موارد نیز اگر قطعه پلیمری تخریب شود یا واردات آن گران باشد می توان با شناسایی جنس پلیمر ،نمونه جایگزین را تا حدودی معرفی کرد.

ویژگی‌هایی که در آزمون پلیمر بررسی می‌شود:

• نوع پلیمر پایه به طور مثال :PE, PP, PVC, PS, PC و ….
• درصد مواد افزودنی (پرکننده‌ها، نرم‌کننده‌ها و...)
• رفتار حرارتی و پایداری در دماهای بالا
• میزان بلورینگی (کریستالینیتی) پلیمر
• مقاومت در برابر تخریب، خوردگی و UV

کاربرد صنعتی آنالیز مواد پلیمری

آزمون‌های شناسایی پلیمر در صنایع مختلف برای کنترل کیفیت، انتخاب مواد جایگزین، بررسی علل خرابی قطعات پلیمری و توسعه محصولات جدید ضروری است. در صنعت خودرو برای بررسی قطعات کابین و بدنه، در صنایع لوازم خانگی برای تست پلاستیک‌های مصرفی و در بسته‌بندی برای بررسی فیلم‌های پلیمری کاربرد دارد.

استانداردهای بین‌المللی مورد استفاده

آزمایش‌ها بر اساس استانداردهای جهانی مانند  ASTM D3677 , ASTM D3418 ، ISO 11357 و ASTM E1252 انجام می‌شوند تا دقت و اعتبار نتایج تضمین شود.