تست سختی

سختی سنجی به روش ويكرز (HV) :
 سختی سنجی يک روش ساده جهت تعيين ميزان مقاومت فلزات می باشد. سختی سنجی به روش ويكرز رايج ترين و ساده ترين نوع سختی سنجی است. سختی سنجی به روش ويكرز از طريق خواندن قطر اثر كه توسط فرو رونده و تحت يک نيروی مشخص ايجاد می شود، انجام می پذیرد. فرو رونده در اين آزمون پژوهشی از جنس تنگستن كاربيد بوده و از يک ميكروسكوپ نوری ساده برای ثبت و اندازه گيری قطر اثر استفاده می شود. نيروي قابل اعمال از ۱-۳۰ kgf قابل تغيير است.

سختی سنجی به روش راكول (HR) :
در اين روش عدد سختی بر اساس ميزان نفوذ فرو رونده در آزمون پژوهشی تحت يک نيروی مشخص بروی سطوح آماده سازی شده تعيين می گردد. در اين روش نمونه می تواند به صورت گرد يا تخت باشند و حداقل سايز نمونه برای اين آزمون ۵mm است. عدد سختی سنجی راكول در بسياری از فلزات به استحكام كشش تقريبی طبق جداول استاندارد قابل تبديل است. در سختی سنجی به روش راكول از الماسه در مقياس راكول A و C و ساچمه فولادی در مقياس B استفاده می شود. رنج نيروی اعمالی در اين روش ۱۵-۱۵۰ kgf قابل تغيير است.
انواع سختی راكول:

سختی سنجی به روش برینل (HBW) :
 روش سختی سنجی برینل برای تعيين عدد سختی يا استحكام كششی تقريبی از طريق اندازه گيری قطر اثر كه توسط یک فرو رونده بر روی سطوح آماده سازی شده در يک نيروی مشخص ايجاد می شود، اندازه گيری می شود. به منظور تعيين عدد سختی در مقياس برینل، بسته به استحكام كششی و عدد سختی از نيروهای مختلف استفاده می شود. در روش سختي سنجی از بيشترين نيرو ۳۰۰۰ kgf تا كمترين نيرو ۱۵/۶۲۵ kgf قابل اندازه گيری است. حداقل ضخامت نمونه در اين روش ۱/۴ in می باشد. برای اندازه گيری قطر اثر از يک ميكروسكوپ نوری با بزرگنمايی پايين استفاده می شود كه در حين اعمال نيرو يک نقطه اثر به شكل دايره ايجاد می شود. فرو رونده ساچمه از جنس نتگستن كاربيد می باشد. روش سختی سنجی برنيل روش مرجع در اندازه گيری سختی فلزات غيرآهنی، چدنها و قطعات متالورژی می باشد.

سختی سنجی به روش ميكرو (MHV) :
اصطلاح سختی ميكرو به روش های سختی سنجی اطلاق می شود كه نيروی اعمال از كمتر است. روش میکرو تقريبا" مشابه روش ويكرز بوده با اين تفاوت كه از يک ميكروسكوپ نوری با بزرگنمايی بالا استفاده می شود مشابه روش ويكرز بر اساس نيروی اعمالی و قطر اثر عدد سختی محاسبه می شود. اين روش قابليت اندازه گيری سختی پوشش های فلزی و قطعات بسيار نازک، تعيين عمق لايه سخت شده، اندازه گيری سختی در عمق مشخص، اندازه گيری سختی فازها و ... را داشته و از اين رو به كارشناسان در تحليل ساختار را راهنمايی می نمايد.